متخصص زنان بجنورد | علل عفونت واژن

چه عواملی سبب بروز عفونت تریکومونیازیس می شود ؟

چه عواملی باعث ابتلای فرد به تریکومونیازیس می‌شوند؟

علت عفونت تریکومونیازیس ، انگل تک یاخته‌ای به نام (Trichomonas vaginalis) تک‌تارچه مهبل است. این بیماری از طریق رابطه جنسی واژینال از فردی به فرد دیگر انتقال پیدا می‌کند. در زنان این عفونت در واژن یا مجاری ادراری و یا هردوی آن‌ها می‌تواند رخ دهد اما در مردان عفونت تنها به مجاری ادراری انتقال پیدا می‌کند. پس از ابتلا این عفونت به راحتی از طریق رابطه جنسی بدون محافظ منتقل می‌شود. این عفونت از طریق تماس بدنی عادی مانند در آغوش گرفتن، بوسیدن، به اشتراک گذاشتن ظرف‌ها یا توالت منتقل نمی‌شود. علاوه بر این، نمی‌تواند از طریق تماس جنسی که شامل رابطه جنسی واژینال نیست، منتقل شود.
تریک درمان نشده خطر ابتلا به ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) را در صورت قرار گرفتن در معرض ویروس افزایش می‌دهد. HIV درمان نشده هم می‌تواند منجر به ایدز شود. زنانی که تریچ و اچ آی وی دارند بیشتر احتمال دارد هر دو بیماری را به شریک زندگی خود منتقل کنند. به همین دلیل، مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) توصیه می‌کند که زنان HIV مثبت حداقل سالی یک بار آزمایش تریک انجام دهند.

متخصص زنان بجنورد | تریکومونیازیس عفونت شایع جنسی

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به تریکومونیازیس هستند؟

طبق اعلام انجمن سلامت جنسی آمریکا (ASHA) و CDC، هر ساله یک میلیون مورد جدید تریکومونیازیس تخمین زده می‌شود. تریکومونیازیس در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود و ۲.۳ میلیون از زنانی که به آن مبتلا می‌شوند در سنین ۱۴ تا ۴۹ سالگی قرار دارند. این بیماری در افراد مسن‌تر و زنان شایع‌تر است. خطر ابتلا به این عفونت در افرادی که اقدامات زیر را انجام می‌دهند بیشتر دیده می‌شود :
  1. داشتن شرکای جنسی متعدد
  2. داشتن بیماری‌های آمیزشی دیگر
  3. سابقه داشتن تریکومونیازیس
  4. رابطه جنسی بدون کاندوم

چگونه می‌توان عفونت تریکومونیازیس را تشخیص داد؟

علائم عفونت تریکومونیازیس منتقله جنسی درست مانند سایر بیماری‌های منتقله جنسی است. این بیماری تنها با علائم قابل تشخیص نیست. هر فردی که به ابتلا به این بیماری مشکوک است باید سریعا به پزشک مراجعه کند تا آزمایشات و معاینات فیزیکی به موقع انجام شوند. از جمله آزمایشاتی که می‌تواند تریکومونیازیس را تشخیص دهد عبارت‌اند از:
  • کشت یاخته
  • آزمایشات آنتی ژن (در صورت وجود انگل تریکوموناس، آنتی بادی‌ها متصل می‌شوند، که باعث تغییر رنگ می‌شود)
  • آزمایشاتی که به دنبال DNA تریکوموناس هستند.
  • بررسی نمونه‌های مایع واژن، ترشحات مجرای ادرار یا ادرار در زیر میکروسکوپ

شما همچنین می توانید ...

پست های محبوب

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

طراحی ، بهینه سازی سایت و سئو اصفهان توسط دیجیتال مارکتینگ کلینیک24

تمامی حقوق مادی و معنوی سایت متعلق به دکتر آرزو سعیدی می باشد