عفونت مقاربتی کلامیدیا تراکوماتیس | متخصص زنان بجنورد

عفونت مقاربتی کلامیدیا  | کلامیدیا یک عفونت متداول مقاربتی است که توسط باکتری کلامیدیا تراکوماتیس ایجاد می‌شود. این عفونت ممکن است هیچ علائمی نداشته باشد. با این حال این باکتری بیشتر شبیه یک ویروس عمل می‌کند و بر نحوه انتقال عفونت و عوامل خطرزای آن تاثیرگذار است. عفونت‌های کلامیدیا می‌توانند واژن، دهانه رحم و راست روده را تحت تاثیر قرار دهد.

این عفونت بیشتر زنان جوان را درگیر می‌کند اما به طور معمول در تمام زنان و مردان در هر رده سنی دیده می‌شود. درمان آن دشوار نیست اما در صورت عدم درمان می‌تواند به مشکلات جدی در رابطه با سلامت جسمی منجر شود. خوشبختانه کلامیدیا یک عفونت قابل پیشگیری است.

کلامیدیا به عنوان عفونت “خاموش” شناخته می‌شود زیرا بیشتر افراد آلوده بدون علائم هستند و فاقد یافته‌های معاینه فیزیکی غیر طبیعی هستند. مراحل اولیه کلامیدیا تراکوماتیس اغلب علائم و نشانه‌های کمی ایجاد می‌کنند یا هیچ علائمی ندارند. حتی وقتی علائم و نشانه‌ها بروز می‌کند، اغلب خفیف هستند و به راحتی می‌توان از آن‌ها چشم پوشی کرد. علائم و نشانه‌های عفونت کلامیدیا تراکوماتیس می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

1. ادرار دردناک
2. ترشحات واژن در زنان
3. ترشحات غیرطبیعی از آلت تناسلی مرد
4. رابطه جنسی دردناک در زنان
5. خونریزی بین دوره‌های قاعدگی و بعد از رابطه جنسی در زنان
6. درد بیضه در مردان

کلامیدیا همچنین می‌تواند راست روده را آلوده کند. همچنین می‌تواند از طریق تماس با مایعات بدن فرد آلوده، به عفونت‌های کلامیدیایی چشم (التهاب ملتحمه) مبتلا شوید.

همراه ما باشید با مطالب آموزنده و خواندنی دکتر آرزو سعیدی متخصص زنان بجنورد :

• بررسی عوارض و خطرات ام آر آی پستان
• عمل جراحی پرینورافی ، برای کدام خانم‌ها مناسب است؟
• متخصص زنان بجنورد دکتر آرزو سعیدی
• بررسی تفاوت افسردگی قبل از پریود با سندروم پیش از قاعدگی
• بررسی عوارض و خطرات ام آر آی پستان

چه کسانی بیشتر در خطر ابتلا به عفونت کلامیدیا هستند؟

هر فرد فعال جنسی می‌تواند به کلامیدیا آلوده شود. کلامیدیا یک بیماری منتقله جنسی بسیار شایع است، به خصوص در میان جوانان. تخمین زده می‌شود که از هر ۲۰ زن جوان فعال جنسی ۱۴ تا ۲۴ سال، ۱ نفر مبتلا به کلامیدیا است. جوانان فعال جنسی از ریسک بیشتری به دلیل ترکیبی از دلایل رفتاری، بیولوژیکی و فرهنگی برخوردار هستند. استفاده نکردن از کاندوم نیز همچنین خطر ابتلا را افزایش می‌دهد.

1. فعال جنسی بودن قبل از ۲۵ سالگی
2. داشتن شرکای جنسی متعدد
3. استفاده نکردن از کاندوم
4. سابقه داشتن بیماری‌های منتقله جنسی

عوارض کلامیدیا

کلامیدیا می‌تواند با موارد زیر در ارتباط باشد :

• بیماری التهابی لگن (PID)

بیماری التهاب لگن عفونت رحم و لوله‌های رحمی است که باعث درد لگن و تب می‌شود. عفونت‌های شدید ممکن است نیاز به بستری در بیمارستان و مصرف دوره‌های آنتی بیوتیک‌های داخل وریدی داشته باشند. بیماری التهاب لگن می‌تواند به لوله‌های رحمی، تخمدان‌ها و رحم از جمله دهانه رحم آسیب برساند.

• عفونت بیضه (اپیدیدیمیت)

عفونت کلامیدیا می‌تواند در کنار هر بیضه (اپیدیدیم) را ملتهب کند. عفونت می‌تواند منجر به تب، درد بیضه و تورم شود.

• عفونت غده پروستات

به ندرت، کلامیدیا می‌تواند به غده پروستات مرد گسترش یابد. پروستاتیت می‌تواند باعث ایجاد درد در حین یا بعد از رابطه جنسی، تب و لرز، ادرار دردناک و کمردرد شود.

• عفونت در نوزادان

عفونت کلامیدیا در حین زایمان می‌تواند از واژن به فرزند شما منتقل شود و باعث ذات الریه یا عفونت جدی چشم شود.

• حاملگی خارج از رحم

این امر هنگامی اتفاق می‌افتد که تخمک بارور شده در خارج از رحم، معمولاً در لوله رحمی کاشته و رشد می‌کند.در این حالت بارداری باید پایان یابد تا از عوارض تهدید کننده زندگی مانند ترکیدن لوله جلوگیری شود. عفونت کلامیدیا این خطر را افزایش می‌دهد.

• ناباروری عفونت‌های کلامیدیا

حتی مواردی که هیچ علائم و نشانه‌ای ندارند، می‌توانند باعث ایجاد زخم و انسداد در لوله های رحمی شوند که این امر باعث ناباروری زنان می‌شود.

• آرتریت واکنشی

افرادی که به کلامیدیا تراکوماتیس مبتلا هستند بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز واکنشی هستند که به آن سندرم Reiter نیز گفته می‌شود. این شرایط معمولاً بر روی مفاصل، چشم‌ها و مجرای ادرار تاثیر می‌گذارد.

درمان کلامیدیا

کلامیدیا با آنتی بیوتیک به راحتی قابل درمان است. افراد مبتلا به کلامیدیا باید تا پایان دوره ۷ روزه آنتی بیوتیک، از فعالیت جنسی خودداری کنند تا از انتقال عفونت به شریک جنسی خود جلوگیری کنند. مصرف کلیه داروهای تجویز شده برای بهبود کلامیدیا مهم است.

داروهای کلامیدیا را نباید با کسی به اشتراک گذاشت. اگرچه دارو عفونت را درمان می‌کند، اما هیچ آسیب دائمی که توسط بیماری ایجاد شده را ترمیم نمی‌کند. اگر علائم فردی بیش از چند روز پس از دریافت درمان ادامه داشت، باید برای ارائه مجدد ارزیابی به یک پزشک مراجعه کند. نوزادان آلوده به کلامیدیا ممکن است دچار افتالمیا نئوناتوروم (ورم ملتحمه) یا ذات الریه شوند. عفونت کلامیدیا در نوزادان با آنتی بیوتیک قابل درمان است.

منابع :

CDC
Mayoclinic