افسردگی قبل از پریود نوعی افسردگی است که نشانه ای از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا اختلال ملال پیش از قاعدگی شدیدتر (PMDD) محسوب می شود. در افسردگی قبل از قاعدگی، حدود ۳ تا ۹ درصد زنانی که دوره قاعدگی دارند را تحت تاثیر قرار می دهد.

این عارضه با طیف وسیعی از علائم احساسی، از جمله احساس غم و اندوه، ناامیدی، تحریک پذیری، اضطراب و نوسانات خلقی مشخص می شود که می تواند به طور قابل توجهی بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی تأثیر بگذارد. این علائم به دلیل تداخل و نوسانات هورمونی، به ویژه در هورمون های استروژن و پروژسترون رخ می دهند، که بر مواد شیمایی عصبی در مغز که مسئول تنظیم خلق و خو هستند، تأثیر می‌گذارند.

احساس افسردگی قبل از پریود و در طول دوره قاعدگی، شایع و رایج است و معمولاً به تغییرات خلقی و اختلالات عاطفی اشاره دارد که به عنوان بخشی از سندرم پیش از قاعدگی (PMS) یا به طور شدیدتر در اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی (PMDD) رخ می دهند. افسردگی شدید قبل از پریود معمولا با احساس غم و اندوه همراه است که حتی منجر به گریه و عصبی بودن قبل از پریود خواهد شد.

برای بعضی از افراد، این علائم افسردگی پیش از قاعدگی ممکن است خفیف و قابل کنترل باشد، اما برای برخی دیگر، به‌ ویژه افرادی که سندروم اختلال نارسایی پیش از قاعدگی (PMDD) دارند، این افسردگی قاعدگی شدید است و به طور قابل‌توجهی بر عملکرد روزانه و کیفیت زندگی تأثیر می گذارد.

افسردگی قبل از پریود معمولا تا چند روز بعد از پریودی طول می کشد و علائم و حالت افسردگی قبل از پریود در مرحله لوتئال چرخه قاعدگی (معمولا یک یا دو هفته قبل از شروع قاعدگی) ظاهر می شوند و اغلب مدت کوتاهی پس از شروع قاعدگی برطرف می شوند. توجه کنید که افسردگی قبل قاعدگی می تواند باعث ناراحتی عاطفی قابل توجهی شود و در صورت عدم درمان ممکن است بر روابط و عملکرد روزانه تأثیر منفی بگذارد.

تفاوت بین افسردگی قبل از پریود و سندروم پیش از قاعدگی عمدتا در شدت علائم عاطفی و سطح اختلالی است که در زندگی فرد ایجاد می کنند. باید بدانید، گرچه سندروم پیش از قاعدگی نیز می تواند افسردگی قاعدگی و اختلالات خلقی ایجاد کند، اما افسردگی قبل از پریود شدیدتر از سندرم پیش از قاعدگی است.

افسردگی پیش از قاعدگی فرد را در انجام کارهای روزمره ناتوان می کند و احتمالا شامل احساس ناامیدی شدید و افکار خودکشی خواهد بود.

نشانه های افسردگی قبل از پریود

1. عدم علاقه به فعالیت ها و روابط روزمره
2. خستگی مزمن و کم بودن انرژی
3. احساس غمگینی یا ناامیدی
4. افکار خودکشی
5. اضطراب
6. احساس خارج از کنترل
7. پرخوری
8. گریه کردن
9. نفخ
10. حساسیت ناحیه سینه
11. سردرد
12. درد مفاصل یا عضلانی
13. اختلالات خواب مانند پرخوابی
14. مشکل در تمرکز