ماهیت آمبولی مایع آمنیوتیک (AFE) اولین بار توسط Meyer  شرح داده شد .  AFE یک رویداد دراماتیک و وخیم است و با اینکه نادر است و شیوع آن تقریباً  تولد زنده است ، علت مهم مرگ و میر مادران است . به دست آوردن آمار و ارقام دقیق علت روش‌ها ی گزارش دهی و دقت تشخیص متفاوت ، دشوار است .

تظاهرات کلینیکی :

بیمار ترم یا نزدیک به ترم،  اغلب مولتی پار ، شروع ناگهانی تنگی نفس ،  از دست دادن هوشیاری ،ایست قلبی – تنفسی در طی لیبر ، زایمان یا در چند ساعت اول بعد از زایمان . در ابتدا میزان مرگ و میر ۵۰ درصد یا بالاتر گزارش شد اما بیشتر مطالعات اخیر میزان مرگ و میر کمتری (21 تا 30 درصد ) را گزارش کرده اند، که احتمالا به علت تشخیص و ساپورت  کاردیو پولمونری سریع تر و بیشتر است. افرادی که از این رویداد حاد ، جان سالم به در می برند ممکن است دچار نارسایی بطن چپ  یا تصویر بالینی مشابه با  ARDS و همچنین DIC شود.

پاتوفیزیولوژی

پاتوفیزیولوژی AFE مبهم باقی مانده است با این حال  ، داده‌های  Romcro  و همکاران نشان می‌دهد که  AFE  پیامد فعال شدن واسطه‌هایی التهابی مشابه  Systemic inflammatory response syndrome که در ابتدا منجر به افزایش فشار خون سیستمیک و ریوی  می‌شود و به دنبال آن کاهش شدید در عملکرد بطن چپ و تغییراتی درventilation-perfusion  رخ می‌دهد .

اطلاعات جمع آوری شده توسط clark  و همکاران از بیماران مبتلا به AFE احتمالی با  کاتنر شریان ریوی ، کاهش شدید در شاخص عملکرد سیستولیک بطن چپ  و افزایش  ثانویه در فشار دیاستولیک و گوه ای ریوی  را نشان می‌دهد که اختلالات انعقادی به دنبال آن رخ می‌دهد . اطلاعات جمع‌آوری شده از national AFE  Registry   نشان می‌دهد که این سندروم مشابه آنافیلاکسی و سپتیک شوک است.

مدیریت

با توجه به این تصویر بالینی، واضح است که تشخیص فوری کلاپس قلبی- تنفسی با شروع فوری روش های ساپورت قلبی پیشرفته و اساسی ضرورت دارد.

1- حفظ جریان اکسیژن نگه دارنده که توسط ABG مانیتور می شود. انتوباسیون اندو تراکئال اغلب لازم خواهد بود.

2- احیای قلب ممکن است لازم باشد. کریستالوئید باید برای حفظ حجم داخل عروقی و برون ده قلبی تجویز شود. عوامل اینوتروپیک ممکن است برای درمان افت فشار خون و نارسایی قلبی لازم باشد. استفاده مناسب از این عوامل مستلزم مراقبت مستمر و شدید قلبی- ریوی است. استفاده از یک کاتتر ریوی   triple-lumen ممکن است لازم باشد.

3- باید توجه ویژه به میزان از دست رفتن خون بعد از زایمان شود و فاکتورهای انعقادی اندازه گیری شود. باید فاکتورهای انعقادی، PTT، Plt-  فیبرینوژن و محصولات تجزیه فیبرین اندازه گیری شود. به علاوه در حالی که منتظر نتایج این آزمایشات هستید. باید زمان مورد نیاز برای لخته شدن خون در یک لوله red-top  بررسی شود (نرمال آن کمتر از 8 دقیقه است).

آمبولی مایع آمنیوتیک |در صورت بروز DIC، باید درمان با FFP یا پلاکت یا هر دو آغاز شود (FFP حاوی حدود 1 گرم فیبرینوژن در هر واحد است؛ و هر واحد پلاکت، تعداد پلاکت را حدود هشت هزار در میلی لیتر افزایش می دهد) استفاده از فاکتور VIIa نوترکیب ممکن است در نظر گرفته شود. اگرچه تجربه زیادی در این مورد وجود ندارد. به بیمارانی که در این حادثه زنده می مانند، ممکن است 5-2 روز دوره نارسایی تنفسی خفیف تا قابل توجه داشته باشند، که احتمالاً به علت ARDS است و دچار ادم ریوی ثانویه به کاهش عملکرد بطن چپ می شوند.

تماس با خانم دکتر آرزو سعیدی