درمان خونریزی شدید پریودی

روش های درمان خونریزی شدید پریودی مبتنی بر عوامل مختلفی است ، از جمله:

سابقه پزشکی و سلامتی عمومی
علت و شدت بیماری
تحمل داروهای خاص، یا روش های درمانی
احتمال کاهش شدت پریودی ها
برنامه آینده شما برای بچه دار شدن
تأثیر بیماری بر سبک زندگی شما
نظر یا ترجیح شخصی شما
داروها

درمان پزشکی برای منوراژی ممکن است شامل موارد زیر باشد:

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs
( NSAID ها ، مانند ایبوپروفن (Advil ، Motrin IB ، غیره) یا ناپروکسن سدیم (Aleve) به کاهش شدت پریودی کمک می کنند. NSAID ها باعث کاهش گرفتگی های دردناک پریودی (دیسمنوره) می شوند.

ترانسید اسید

ترانکسامیک اسید (Lysteda) به کاهش شدت خونریزی در پریودی کمک می کند و فقط در زمان خونریزی باید مصرف شود.

داروهای ضد بارداری خوراکی

قرص های ضد بارداری می توانند به تنظیم چرخه پریودی و كاهش شدت خونریزی یا زمان آن كمك كنند.

پروژسترون خوراکی

هورمون پروژسترون می تواند به اصلاح عدم تعادل هورمون و کاهش منوراژی کمک کند.

IUD هورمونی (Liletta ، Mirena)

این دستگاه داخل رحمی نوعی پروژسترون بنام لوونورژسترول آزاد می کند، که باعث می شود لایه رحم نازک شود و جریان خون و گرفتگی پریودی را کاهش می دهد.

اگر منوراژی در اثر مصرف داروهای هورمونی ایجاد شده باشد، پزشک توصیه می کند دارو را تغییر دهید یا قطع کنید.
اگر به دلیل منوراژی دچار کم خونی شودی، مرتباً مکمل های آهن مصرف کنید. اگر میزان آهن شما پایین باشد اما کم خونی نداشته باشید، توصیه می شود مصرف آهن را شروع کنید.

کورتاژ تشخیصی

در صورت عدم موفقیت درمان، ممکن است شمانیاز به جراحی داشته باشید. گزینه های درمانی شامل موارد زیر است:

کورتاژ (D&C)

در این درمان، پزشک برای کاهش خونریزی پریودی، دهانه رحم را باز می کند (گشاد می کند) و سپس از بافت پوشش رحم می کاهد. اگرچه این روش معمول است و معمولاً با موفقیت روبرو می شود، اما در صورت عود مجدد منوراژی ممکن است نیاز به جراحی مجدد داشته باشید.

آمبولیزاسیون شریان رحمی

برای خانم هایی که منوراژی آنها در اثر فیبروئیدها ایجاد شده است، هدف از این عمل کوچک کردن فیبروئیدها در رحم با مسدود کردن شریان های رحمی و قطع خون آنها است. در طی آمبولیزاسیون شریان رحمی، جراح سوند را از طریق شریان بزرگ در ران (شریان فمورال) وارد می کند و آن را به شریان های رحمی شما هدایت می کند، جایی که رگ خونی با موادی تزریق می شود که باعث کاهش جریان خون به فیبروئید می شود.

جراحی سونوگرافی متمرکز

مشابه با آمبولیزاسیون شریان رحمی ، عمل جراحی سونوگرافی متمرکز ، خونریزی ناشی از فیبروئیدها را با کوچک کردن فیبروئیدها درمان می کند. در این روش از امواج فراصوت برای از بین بردن بافت فیبروئیدی استفاده می شود. هیچ برشی در این عمل ایجاد نمی شود.

میومکتومی

این روش شامل برداشتن فیبروئیدهای رحمی با استفاده از جراحی است. بسته به اندازه ، تعداد و محل قرارگیری فیبروئیدها، جراح ممکن است از جراحی باز شکمی، از برش کوچک (لاپاروسکوپی) یا از طریق واژن و دهانه رحم (از نظر هیستروسکوپی) عمل میومکتومی را انجام دهد.

تخریب آندومتر

این روش شامل از بین بردن (قطع شدن) پوشش رحم (آندومتر) است. در این روش از لیزر ، فرکانس رادیویی یا گرما استفاده برای از بین بردن بافت آندومتر استفاده می شود. بعد از تخریب آندومتر، بیشتر خانم ها پریودی های بسیار سبک تری دارند. بارداری بعد از تخریب آندومتر عوارض جانبی زیادی دارد. در صورت استفاده از روش تخریب آندومتر، توصیه می شود از روش های پیشگیری از بارداری قابل اعتماد استفاده شود.

برداشتن آندومتر

در این روش جراحی از یک حلقه سیم الکتروشیمیایی برای از بین بردن پوشش رحم استفاده می شود. هر دو تخریب آندومتر و برداشتن آندومتر برای خانم هایی استفاده می شود که پریودی های بسیار سنگینی دارند. بارداری پس از این عمل توصیه نمی شود.

هیسترکتومی

هیسترکتومی – جراحی برای برداشتن رحم و دهانه رحم – یک جراحی دائمی است که باعث عقیم سازی می شود و باعث قطع پریودی ها می شود. هیسترکتومی تحت بیهوشی انجام می شود و نیاز به بستری دارد. برداشتن تخمدان ها ممکن است باعث یائسگی زودرس شود.

بسیاری از این اقدامات جراحی به صورت سرپایی انجام می شود. اگرچه ممکن است به بیهوشی عمومی نیاز داشته باشید، اما به احتمال زیاد می توانید بعد از عمل در همان روز به خانه بروید. میومکتومی شکم یا هیسترکتومی معمولاً به بستری در بیمارستان نیاز دارد. درصورتی که پریودی سنگین نشانه بیماری دیگری مانند بیماری تیروئید باشد، درمان این بیماری معمولاً منجر به پریودی های سبک تر می شود.