تشخیص سرطان دهانه رحم
به منظور تشخیص سرطان دهانه رحم ، پزشک ممکن است موارد زیر را انجام دهد:
پاپ اسمیر: این معاینه با نمونه برداری سلول ها از دهانه رحم انجام می شود. سپس سلول ها به آزمایشگاه فرستاده می شوند و در آنجا مورد تجزیه و تحلیل قرار می گیرند تا هرگونه ناهنجاری را تشخیص دهند.
کولپوسکوپی: در این معاینه از میکروسکوپ کم قدرت برای مشاهده دهانه رحم استفاده می شود. تا پزشک بتواند هرگونه ناهنجاری را تشخیص داده و از ناحیه مورد نظر نمونه برداری کند؛ اما ممکن است نمونه برداری بدون کولپوسکوپی هم انجام شود.
بیوپسی: در بیوپسی از بافت های بالقوه آسیب دیده نمونه برداری می شود.
در صورت تشخیص سرطان، پزشک میزان انتشار آن را ارزیابی می کند. تا گزینه های درمانی مناسب را مشخص کند. تصویربرداری اغلب برای تعیین اینکه آیا سرطان انتشار یافته یا خیر، مفید است.
آزمایشات تشخیص سرطان دهانه رحم
بر اساس نتایج نمونه برداری پزشک ممکن است آزمایشات تصویربرداری زیر را انجام دهد:
سی تی اسکن: در این روش از تجهیزات ویژه همراه با اشعه ایکس و رایانه های پیشرفته برای تهیه چندین عکس از داخل بدن استفاده می شود به عنوان مثال، از سی تی اسکن قفسه سینه برای بررسی اینکه آیا سرطان به ریه ها سرایت کرده یا خیر، استفاده می شود.
MRI: در این آزمایش تصویربرداری از یک میدان مغناطیسی قدرتمند، پالس های فرکانس رادیویی و رایانه برای تولید تصاویر دقیق از بدن استفاده می شود.
اسکن PET: در این آزمایش تصویربرداری پزشکی هسته ای از مقدار کمی ماده رادیواکتیو برای کمک به تعیین میزان درگیری سرطان دهانه رحم استفاده می شود.
در صورت تشخیص سرطان، پزشک همچنین ممکن است. سیستوسکوپی (معاینه بینایی مثانه) یا پروکتوسکوپی (معاینه بصری انتهای راست روده) را تجویز کند تا میزان انتشار احتمالی سرطان را تشخیص دهد. در سیستوسکوپی از یک دوربین مخصوص در انتهای لوله استفاده می شود. که به پزشک اجازه می دهد داخل مثانه را بررسی کند.
مراحل سرطان دهانه رحم کدامند؟
پس از تشخیص، پزشک سعی می کند مرحله و میزان انتشار سرطان را تشخیص دهد. مرحله بندی سرطان در تعیین روند درمانی بسیار موثر است.
این بیماری چهار مرحله دارد:
مرحله 1: سرطان کوچک بوده و ممکن است به غدد لنفاوی انتشار یافته باشد. اما به سایر قسمت های بدن سرایت نکرده است.
مرحله 2: در این مرحله سرطان بزرگتر شده و در خارج از رحم و گردن رحم یا به غدد لنفاوی انشتار یافته. اما هنوز به قسمت های دیگر بدن نرسیده است.
مرحله 3: سرطان به قسمت تحتانی واژن یا لگن انتشار یافته. و ممکن است باعث انسداد مجاری ادرار که ادرار را از کلیه ها به مثانه منتقل می کنند، شود؛ اما هنوز به سایر قسمت های بدن بیمار سرایت نکرده است.
مرحله 4: سرطان ممکن است در خارج از لگن به اندامهایی مانند ریه ها، استخوان ها یا کبد بیمار انتشار یابد.