درمان سندرم پیش از قاعدگی

روش های درمان سندرم پیش از قاعدگی

چه درمان هایی برای PMS در دسترس است (سندرم پیش از قاعدگی)؟
درمان PMS گاهی اوقات می تواند به سختی تشخیص PMS باشد. روشهای مختلف درمان برای درمان این بیماری استفاده شده است. بعضی از اقدامات از نظر علمی پایدار نیستند اما به نظر می رسد برای برخی از زنان مناسب بوده است. درمان های علمی دیگر ممکن است به همه بیماران کمک نکنند.

مدیریت عمومی شامل یک شیوه زندگی سالم از جمله:

ورزش؛
پشتیبانی عاطفی در دوران قبل از قاعدگی؛
محدود کردن نمک قبل از دوره قاعدگی؛
کاهش مصرف کافئین قبل از قاعدگی
ترک سیگار؛
محدودیت مصرف الکل؛ و
کاهش مصرف شکر تصفیه شده.
همه موارد توصیه شده ممکن است در بعضی از زنان باعث بهبود علام شود. علاوه بر این، برخی مطالعات نشان می دهد که مکمل های کلسیم و منیزیم ممکن است مفید باشند.

چه داروهای طبیعی یا گیاهی به علائم PMS (سندرم پیش از قاعدگی) کمک می کند؟

در مطالعات میوه درخت (Chasteberry (Vitex agnus castus به منظور کاهش برخی از علائم PMS استفاده شده است. با این حال، مطالعات بیشتری برای روشن شدن این ارتباط و تعیین ارزش میوه Chasteberry به عنوان یک درمان بالقوه برای PMS مورد نیاز است. از آنجایی که استفاده دارویی گیاهان توسط FDA ایالات متحده تایید نمی شود، هنگام مصرف احتیاط لازم است. در حالی که روغن گلبرگ شب یلدا و گینگو بیلوبا عصاره گیاهی است که برخی از آنها به عنوان درمان برای PMS توصیه شده است، هیچ شواهدی از مناسب بودن و موثر بودن آن ها وجود ندارد.

در برخی از آزمایشات نشان داده شده است مکمل ویتامین با کلسیم و منیزیم به کاهش علائم PMS کمک می کند و ممکن است مزایای آن را به همراه داشته باشد. مصرف مکمل های کلسیم و منیزیم ممکن است به برخی از زنان کمک کند. در هنگام مصرف مکمل های ویتامین همیشه توصیه می شود دستورالعمل ها را رعایت کنید، زیرا مصرف بیش از حد مکمل ها ممکن است مضر باشد.

چه داروهایی برای درمان PMS (سندرم پیش از قاعدگی) استفاده می شود؟

داروهای مختلفی برای درمان نشانه های مختلف PMS استفاده می شود. داروها عبارتند از: دیورتیک ها، مسکن ها، ضد بارداری های خوراکی، داروهای ضد افسردگی و داروهایی که باعث تخریب عملکرد تخمدان می شوند.

دیورتیک:

دیورتیک داروهایی هستند که میزان تولید ادرار را افزایش می دهند و بنابراین مایع اضافی را از بافت بدن دفع می کنند. چندین دارو غیر قاعدگی (از جمله Diurex PMS، Lurline PMS، Midol PMS، Mulzymptom Pamprin و (Premsyn PMS حاوی دیورتیک و یا کافئین هستند. Spironolactone (Aldactone) دیورتیک تجویزی است که به طور گسترده ای برای درمان ورم قبل از قاعدگی دست ها، پاها و صورت استفاده شده است. متأسفانه، در همه بیماران آن موثر نبوده است.

داروهای ضد درد (مسکن):

این موارد معمولا برای گرفتگی عضلات قاعدگی، سردرد و ناراحتی های لگنی استفاده می شود. مؤثر ترین گروه ضد درد، به نظر می رسد داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی(NSAIDs) است. نمونه هایی از آن عبارتند از ایبوپروفن (Advil، Motrin)، ناپروکسن (Aleve، Anaprox)، اسید دافنامیک (Ponstel).

بنزودیازپین ها:

بنزودیازپین آلپرازولام در برخی مطالعات نشان داده شده است عوارض افسردگی PMS یا PMDD را کاهش می دهد. با این حال، این دارو به دلیل پتانسیل اعتیادآور آن، درمان خط اول برای این بیماری نیست.

قرصهای ضد بارداری خوراکی (OCPs):

گاهی اوقات OCP برای نوسانات هورمون تخمدان تجویز می شود. در حالی که مطالعات قدیمی تر نشان ندادند که قرص های ضد بارداری خوراکی می تواند به طور مداوم علائم PMS را تسکین دهد، قرص های ضد بارداری جدیدتر، با بهبود ترکیبات هورمونی آنها، برای بسیاری از زنان مفید است. قرصهای ضد بارداری خوراکی حاوی پروستاتین drospirenone توسط FDA برای درمان PMS و اختلال افسردگی قبل از قاعدگی (PMDD) تایید شده است.

سرکوب کننده های تخمدان:

داروهایی مانند دانازول (دونوکریین) برای سرکوب تولید هورمون تخمدان تجویز شده اند. متاسفانه، با توجه به عوارض جانبی، نمی تواین این دارو را به صورت طولانی مدت استفاده کرد.

هورمون آزاد کننده گنادوتروپین (GnRH):

سرکوب کامل عملکرد تخمدان به وسیله یک گروه از داروهایی که به معنی آنالوگ های هورمون آزاد کننده گنادوتروپین(GnRH) است، برای کمک به برخی از زنان مبتلا به PMS است. این آنالوگهای GnRH در طولانی مدت (بیش از شش ماه) به علت پتانسیل اثرات نامطلوب بر تراکم استخوان، باعث افزایش خطر نازک شدن استخوان (پوکی استخوان) می شوند. در برخی موارد این داروها ممکن است همراه با مکمل های هورمون تجویز شوند.

داروهای ضد افسردگی:

این داروها به طور گسترده در درمان اختلالات خلقی مرتبط با PMS استفاده می شود. داروهای ضد افسردگی با افزایش مواد شیمیایی مغزی (اپیویید، سروتونین و دیگران) که توسط هورمون های تخمدان تحت تاثیر قرار می گیرند کار می کنند. این انتقال دهنده های عصبی در کنترل خلق و خو و احساسات مهم هستند. به نظر می رسد گروه مهارکننده بازدارنده سروتونین از داروهای ضد افسردگی برای نشانگان PMS موثر است. Fluoxetine (Prozac) و Paroxetine (Paxil) نمونه هایی از داروهای ضد افسردگی از این گروه هستند که در درمان تغییرات خلقی مرتبط با PMS موثر هستند.

مهم است بدانیم که این داروها، گرچه در درمان اختلالات خلقی در برخی از زنان مفید هستند، در درمان علائم فیزیکی مؤثر نیستند. اغلب این ترکیبی از رژیم غذایی، داروها و ورزش است که برای به حداکثر رساندن عوارض بسیاری از علائم PMS ضروری است.

آیا ورزش می تواند به کاهش برخی از علائم PMS (سندرم پیش از قاعدگی) کمک کند؟

شواهد نشان می دهد ورزش می تواند به کاهش برخی از علائم PMS در زنان کمک کند. فعالیت فیزیکی سلامت عمومی را بهبود می بخشد و به کاهش تنش و اضطراب عصبی کمک می کند. اعتقاد بر این است که ورزش، آندورفین را آزاد میکند. اندورفین ها پیام های شیمیایی برای اعصاب (انتقال دهنده های عصبی) می فرستند که بر خلق و خو، درک درد، حافظه و یادگیری تاثیر می گذارد.
ورزش هوازی، قلب را تقویت می کند و با افزایش توانایی بدن، استفاده از اکسیژن بدن را بهبود می بخشد. شنا، قدم زدن و رقصیدن فعالیت های هوازی “کم اثر” است. آنها به عضله و پیوند مفصلی مانند سایر ورزش ها مثل طناب زدن ضربه وارد نمی کنند. مزایا شامل آمادگی قلبی عروقی، قوی شدن عضلات، کاهش وزن یا کنترل، کاهش احتباس مایع و افزایش اعتماد به نفس است.

آیا “درمانی” برای PMS (سندرم پیش از قاعدگی) وجود دارد؟

شناخت گسترده از PMS طیف وسیعی از علاقه های تحقیقاتی در درمان و مدیریت علائم PMS را به خود جلب کرده است. اگر چه “درمانی” برای PMS وجود ندارد، گزینه های زیادی برای مدیریت علائم و نشانه های آن وجود دارد. اولویت اول تشخیص دقیق است. سایر بیماری ها باید شناسایی و درمان شوند. تغییرات رژیم غذایی، ورزش و تغییر سبک زندگی می تواند سلامت کلی را بهبود بخشد و در نتیجه باعث کاهش علائم شود. اگر این اقدامات موثر نباشند، داروهای بدون نسخه یا تجویزی ممکن است موثر باشند. اکثر زنان می توانند علائم PMS خود را با موفقیت کنترل کنند و همچنان به زندگی سالم و مولد خود ادامه دهند.