تشخیص علت ناباروری
برای تشخیص ناباروری زنان ممکن است ابتدا آزمایش آنالیز اسپرم درخواست شود تا کیفیت و کمیت اسپرم در مردان مورد بررسی قرار گیرد. در صورت وجود نداشتن مشکلی در اسپرمهای مرد، سپس برای بررسی مشکلات ناباروری در زن اقدام میشود. برای بررسی مشکل ناباروری در زنان، معمولاً ابتدا آزمایشات خون برای بررسی سطح هورمونهای مختلف درخواست میشود.
همچنین ممکن است برای بررسی بیشتر، نمونهبرداری از آندومتر یا دیوارۀ رحم انجام شود تا وجود هر گونه مشکلی در بافت رحم بررسی شود. همچنین برای بررسی سلامت لولههای رحم و تشخیص دقیقتر مشکلات رحمی، ممکن است سونوگرافی واژینال و عکس رنگی رحم یا همان هیستروسالپنگوگرافی تجویز شود.
هیستروسالپنگوگرافی شامل انجام عکسبرداری با اشعۀ ایکس و وارد کردن مادهٔ حاجب از طریق دهانهٔ رحم به رحم و دستگاه تناسلی زنان است. به این شکل که با تزریق نوعی رنگ یا محلول به نام مادهٔ حاجب همراه هوا به داخل دهانۀ رحم و وارد شدن آن به درون لولههای رحم، باز یا مسدود بودن لولههای رحم هنگام انجام عکسبرداری مشخص میشود.
در صورت عدم تشخیص ناباروری زنان مشکل توسط روشهای فوق، ممکن است پزشک برای بررسی دقیقتر رحم، تخمدان و لولههای رحم از عمل لاپاراسکوپی استفاده کند. در این عمل، پزشک با ایجاد برش کوچکی در نزدیکی ناف و وارد کردن یک لولۀ بلند و باریک مجهز به دروبین به درون شکم میتواند محیط بیرون رحم، تخمدانها و لولههای رحم را بررسی کند و از وجود بافت غیرطبیعی مثل عارضۀ آندومتریوز باخبر شود. در ضمن پزشک میتواند باز بودن یا انسداد لولههای رحم را نیز با دقت بیشتری بررسی کند.
زنان با تعداد مشخصی تخمک متولد میشوند. تعداد و کیفیت تخمکها با افزایش سن کاهش مییابد. پس از ۳۰ سالگی شانس بچهدار شدن، هر سال ۳ تا ۵ درصد کاهش مییابد و پس از ۴۰ سالگی، کاهش باروری با شدت بیشتری ادامه پیدا میکند.